Projects - Exhibitions
The alchemy of encounters
When attitudes become forms
"Art is what makes life more interesting than art" Robert Filliou
Concept: Dimitra Skandali
Text: Sophie Fardella
The exhibition “The Alchemy of Encounters” in which three couples of artists from different backgrounds participate, leads to an immediate reflection on the concept of encounter.
It is about the union of two individuals and the chemistry that arises as a strong bond through love.
When two artists meet and decide to combine their personal life and their artistic career, as allies or units, they try to harmonize two distinct temporalities: the fragmentary time of the creation and the linear time of daily life.
The attraction from each other is likely to develop subsequently into a mirror effect, in which each one seeks his own image. A kind of displacement can be experienced, a daily migration, and a real search for a common place is being made, which may endanger the conventions of a marked space that is unique to each of them: the studio.
I love and create, but I don't love in the same way that I create.
This is an unusual encounter, an occasion for transformation. A coexistence that is a source of fertile contrasts that give space to "we".
Participating artists: Aliki Pappa, Nikos Sepetzoglou, Sophie Fardella, Tassos Kaliakatsos, Jesse Leroy Smith, Sharon Charlotte Purves.
Η αλχημεία μιας συνάντησης
Όταν οι στάσεις γίνονται φόρμες
«Η τέχνη είναι αυτό που κάνει τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα από την τέχνη» Ρόμπερτ Φίλιου
Ιδέα: Δήμητρα Σκανδάλη
Κείμενο: Sophie Fardella
Η έκθεση “Η αλχημεία μιας συνάντησης” στην οποία συμμετέχουν τρία ζευγάρια καλλιτεχνών με διαφορετικές προελεύσεις, οδηγεί σε άμεσο προβληματισμό σχετικά με την έννοια της συνάντησης.
Αφορά την ένωση δύο ατόμων και τη χημεία που προκύπτει ως ένας ισχυρός δεσμός μέσω της αγάπης.
Όταν δύο καλλιτέχνες συναντιούνται και αποφασίζουν να συνδυάσουν την προσωπική τους ζωή και την καλλιτεχνική τους πορεία, ως σύμμαχοι ή μονάδες, προσπαθούν να εναρμονίσουν δύο διακριτές χρονικότητες: τον αποσπασματικό χρόνο της δημιουργίας και τον γραμμικό χρόνο της καθημερινής ζωής.
Η γοητεία που ασκείται από τον έναν προς τον άλλον είναι πιθανό να εξελίσσεται στη συνέχεια σε ένα φαινόμενο καθρέφτη, όπου αναζητεί ο καθένας τη δική του εικόνα. Βιώνεται κάποιου είδους εκτοπισμός, μια καθημερινή́ μετανάστευση και γίνεται η πραγματική́ αναζήτηση ενός κοινού́ τόπου που ίσως να θέτει σε κίνδυνο τις συμβάσεις ενός σημαδεμένου χώρου, μοναδικού για τον καθένα: Τον χώρο του στούντιο.
Αγαπώ́ και δημιουργώ́, αλλά́ δεν αγαπώ́ όπως δημιουργώ́.
Πρόκειται για μια ασυνήθιστη συνάντηση, μια αφορμή για μεταμόρφωση. Αυτή η συνύπαρξη είναι πηγή γόνιμων αντιθέσεων που δίνουν τη θέση τους στο «εμείς».
Καλλιτέχνες: Αλίκη Παππά, Νίκος Σεπτετζόγλου Sophie Fardella, Τάσος Καλιακάτσος, Jesse Leroy Smith, Sharon Charlotte Purves.